Nostalji : eski yunancadaki tam olarak karsiligi, eski bir anidan hissedilen aci. Adam savasta kolunu kesiyor, 2 sene sonra aaah nostalji, kolum hala aciyor diyor. Gunumuzde biraz daha farkli. Acidan ziyade, "ozlem" anlamini tasiyor sanirim. Ozlemin beraberinde getirdigi tatli-aci his. O anilara donmenin getirdigi hosnutlukla, gerceklere geri donusunun agirligi arasindaki kucuk zaman yolculugu. Bazen tekrar o anilari yasayabilecegini dusunuyor insan ve onu insan gibi hissetiren iki davranisi beraberinde getiriyor. Ozur diliyoruz veya affediyoruz. Tehlikeli bir gonul macerasi.
Ama oyle olamaz ki be guzelim. Arkadas, sevgili, aile, herhangi bir iliskiyi bardak gibi dusun. Her kavga, her yalan, her sorun o bardagin yere dusmesi. Her ozur, her af, her cozum o kirilan bardagin yapistirilmasi. Istedigin kadar yapistir ama asla ayni bardak olamaz. Elbet bir gun tasiyacagi yukude sizdirmaya basliyacaktir. Kullanilmaz hale gelicektir. Ne kadar aradan zaman gecerse gecsin, herkes degismis, yeni baharlar gelmis olsun, zamanin ve ozleminin yanilgisina kaptirma kendini. O bardak, aynen biraktigin gibi. Seni kaldiramaz tekrar.
Ama bunu biliyorsun zaten. kelimeye dokmesende her zaman hissediyorsun. Bir an dusunup, gulumseyip geciyorsun. Sirf bu yuzden denemmiyorsun. Ama ya tekrar deniyenler? Ben sizle hayal kirikligina ugramaya hazirim! Ucarken yaninizda, duserken altinizda, icerken kolunuzda, bi gozum hep arkanizda, rahat ol sadece biraz nostalgia.
Fandango
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder